Hoe was de Wake Up Call

Op het moment dat ik dit verslag schrijf is het nog maar een paar uur nadat de Wake up call is afgelopen, (13:30) en we alle Stoelen en tafels weer terug gezet hebben voor de kerstavond viering. (maandag ochtend 11:00 uur)

De wake up call was een jongerenkerstfeest in samenwerking met de landelijke organisatie JOP.
Dit feest wordt gehouden om de jeugd op een moderne manier bij de kerk te binden en Kerst te laten vieren met jongeren uit het hele land.
De opzet van de wake up call is begonnen in januari 2012 toen Teresa Gubbels de wake up call naar Purmerend toe wilde halen.
er hebben toen vergaderingen plaatsgevonden en informatieavonden en in juni is besloten de Wake up call door te laten gaan in Purmerend.
Het is een uniek evenement omdat het wordt toegezegd door JOP in twee plaatsen van het land.
Dit jaar was het in Veendam en bij ons in Purmerend.
Wij waren heel blij dat wij de eer en vertrouwen kregen dit evenement te organiseren!.

Hoe zit een wake up call in elkaar?

De wake up call begon met een spetterende opening van een tromellende band.Wakeupcall109Daarna had de Dj van JOP en de rapper een rap gemaakt om zo de opening in te luiden.
Na de opening om 16:00 uur konden de opgegeven jongeren zich inschrijven voor workshops.
Verschillende workshops die er waren zijn , Fashion angels , pimp die kribbe! , theater , Lopend vuurtje (geld ophalen voor Uganda ) en nog veel meer!Met vreugde kan ik u vertellen dat door de diverse sponsoringen €2257 is opgehaald voor Uganda!
Na de workshops was er een buffet klaargemaakt door onze eigen huiskok Bart Siersema.Wakeupcall109Wakeupcall109 na het buffet begon om 19:00 de viering waarin iedereen de gemaakte werkstukken of ingestudeerde stukjes liet zien.
Om 20:00 uur was er een AFTERPARTY tot 20:30.
Dan hier even wat interviews met mensen die veel voor de wake up call gedaan hebben , geholpen in de organisatie of die het leuk vonden om antwoord te geven op een interview.

Interview met onze Predikant , Gerard Nieuwburg.
Dag Gerard, wat vond u van de Wake up call ?

Ik vond de WakeUpCall in één woord: bruisend. Maar ja, je denkt toch zeker niet dat ik het met één woord af kan, want aan dat éne woord bruisend rijg ik natuurlijk een slinger van uitlegwoorden. Ik bedoel niet dat bruisend van een vitamine C-tablet in een beslagen glas water, ook niet dat bruisend van een regenbui in een lekke dakgoot maar het bruisend van een heldere bergstroom op het punt waar die met stroomversnelling uitloopt in een spetterende waterval. Zo bruisend was ‘onze’ WakeUpCall X-mas edition 2012 in Purmerend. Want die 75 jongeren van buiten en die 25 jongeren van onszelf die zaten niet (alleen) maar stil op (kerk-) stoelen maar ze waren volop en op rap tempo in beweging. Niet alleen op de dansvloer, maar ook met fakkels voor Uganda in hun handen, op het heerlijke ritme van de Young Infinity Brass Band, bij het ronken van de naaimachine van de Angels die in de laatste Fashion gekleed wilden gaan, of met hun handen vol verf waarmee ze een schitterend decor schilderden, bij het theater waar ze Jezus in de boodschappenkar van de Voedselbank propten, op het podium in de Grote Kerkzaal, waar ze Wout assisteerden bij het bouwen van een vier meter hoge kerststal (McGuinnes Book of records aan hoogte en plastic), en in de Kleine Kerkzaal, waar ze met het hart op de tong een lied instudeerden, in de Oostenveld zaal die ze omtoverden tot een dansschool, in kamer 4 waar ze emoties uittekenden. En wat ze daar op al die plekken voorbereidden en maakten dat kwam levendig terug in de viering. Kortom, in één woord: bruisend!

Had u van tevoren een beeld bij de wake up call? en had u het idee dat dit een succes zou kunnen worden in Purmerend?

Suc6? Nee, suc7! Dat kon ook al niet anders meer want ik kreeg een waterval van mailtjes te verwerken van Teresa, onze jeugdouderling, die als een frisse lentewervelwind door een herfststraat vol bladeren woei. Nou ja, dat werkt natuurlijk aanstekelijk, dus op de vleugels van het kerstlicht vlogen we naar 23 december. En als je ziet wat een mensen er bij betrokken raakten, nou ja, dan kon suc7 niet uitblijven. De één rende fluitend met alcohol vrijende cocktails (hanenstaarten dus) voorbij, een ander ging door het roodwit lint over het Tutein Noltheniusplein, een volgende danste met gigantische schalen met lekker eten de zaal binnen, weer een ander plakte stickers van workshops op alles wat bewoog, ééntje legde alles vast op film, een ander legde alles vast op foto en nog weer één legde alles vast klaar voor de volgende gebeurtenis. Met zoveel vrijwilligers moest het wel iets worden, nee, wás het al iets voordat het startte… Weet je, Tom, het heeft iets van dat begin, die geboorte van die zonderling uit Nazareth, verzeild geraakt in Bethlehem. Als een magneet werden mensen er naartoe getrokken, naar die mens waarvan steeds meer mensen zeiden: dat is er ééntje van God. En als een omgekeerde magneet gingen mensen met zijn woorden en daden de wereld in: een frisse lentewervelwind van goed bericht.

Als u terug kijkt savonds om een uurtje of 11 als alles klaar is , Kunt u dan terug kijken op een geslaagd jongeren kerstfeest?

Nooit alleen terugkijken (wel een beetje, zoals ik zojuist al deed), maar altijd –hoe laat op de avond het ook is- ook weer verder kijken. Op je achteruitkijkspiegel alleen kun je niet rijden, dat wordt een botsautootje. Een grote voorruit en open zijruiten zodat de frisse wind er doorheen kan, dan wordt het een ritje vol leven. Jongeren als jullie hebben het leven vóór zich, en willen steeds een nieuwe horizon zien die ze nog niet eerder gezien hebben. Nou, die zijn er in overvloed. In de kerk hopen we iedere zondag op een horizonverbreding en horizonvernieuwing. En de kerk, zo vertelde Godfried Bomans ooit, is bedoeld als dat kleine transformatorhuisje onderaan die overweldigende Niagara Falls, die watervallen op de grens tussen Canada en de VS: de hoogspanning van de Geest moet er omgezet worden in bruikbare 220 volts. Let wel, hoogspanning laat zich nooit temmen tot nul volt waarbij er niets meer gebeurt, als hoogspanning in de kerk nul wordt dan zoekt het gewoon een andere uitweg, buiten de deuren van het instituut, daar waar nog alle ruimte is. Dus laat maar bruisen die waterval in en uit de kerk!

Zou u het leuk vinden om nog een keer een Wake up call te organiseren ( misschien wel met dezelfde organisatie)?

Och, Tom, ze zeggen wel eens: never change a winning team. Maar dat is natuurlijk niet waar. Nieuwe mensen erbij brengen nieuw bloed, nieuwe perspectieven, een nieuwe horizon. Nog een keer samen WakkerSchudBellenmetKerst? Ja, hoor, maar dan weer anders. Zou het bijvoorbeeld niet schitterend zijn om een lopend vuurtje te zien door heel Purmerend, allemaal jongeren met verschillende huidskleur, taal en cultuur, kledingsstijl en kom-af, die zich aaneenschakelen in bijvoorbeeld zo’n hulpactie voor kinderen in Uganda? Zou het niet fantastisch zijn als met de KerstopdeKoemarkt in 2013 er een bruisend jongerenaandeel komt waaraan van alle scholen van Purmerend groepjes jongeren meedoen met bijvoorbeeld een geweldige Music&dance act? DJ Rob van Rossum wil misschien wel meedoen. Ik noem maar wat. Eigenlijk moeten jullie dat zelf verzinnen. Jullie zijn jong. Aan jullie is het om eigentijds vorm te geven aan wat die zonderling uit Nazaret in de wereld heeft geholpen: hoogspanning die mensen doet bruisen van een energie die goed doet...
Wakeupcall082Jules Somers is een bekend gezicht in de kerk en hielp ook weer mee bij de Wake up call.

Jules , wat was jou taak en wat heb je allemaal gedaan ?

Ik heb meegedacht bij de voorbereiding ( waar loop je zoal tegenaan en hoe zou dat kunnen oplossen, wat kan er persé niet ).
Tijdens de dag was mijn taak om de keuken te beheren, het zetten van koffie en thee voor de volwassenen, vraagbaak voor iedereen en toezicht op en tellen van het binnen gekomen geld van toegang en consumptieomzet.

Had je van te voren verwacht dat de wake up call een succes zou kunnen worden in Purmerend?

Nee, natuurlijk niet, maar wel gehoopt natuurlijk. Bij het eerste gesprek met Teresa, Marion en Inge (?), was ik wel direct enthousiast. Wat een organisatie!! Op een classisvergadering hebben we er een enthousiast verhaal over verteld. Dat leidde weer tot het verzoek om naar andere classisleden de informatie door te spelen zodat die op hun beurt zouden kunnen zorgen dat de informatie op de juiste plaatsen terecht kwam. Dat is dus ook zo gebeurd.

De wake up call is nu voorbij , we zitten na het opruimen met zijn alle wat te drinken , wat vond je van de organisatie en de wake up call zelf?

Ik kan maar één ding zeggen: HET LIEP ALS EEN SPEER, alles precies op tijd en het was een fantastisch feest, erg gezellig allemaal. Ik heb geen wanklank gehoord !!.
Één opmerking om het een volgende keer nog beter te laten verlopen: drink na afloop pas wat met de medewerkers als echt ALLES is opgeruimd zodat iedereen tegelijk weg kan gaan.

Zouden we je in de toekomst nog een keer mogen vragen als we een Wake up call organiseren?

Zoals het er nu met mij voorstaat wel.

Dan nu onze geluidsman , beheerder van de lutherse kerk en altijd wel te vragen voor een klusje in de kerk , Bart Siersema.

Bart , wat was jou taak en wat heb je allemaal gedaan ?

Inkopen gedaan met mijn vriendinnetje Marion. De maaltijd verzorgd

Had je van te voren verwacht dat de wake upp call een succes zou kunnen worden in Purmerend?

Ja natuurlijk waarom niet

De wake up call is nu voorbij , we zitten na het opruimen met zijn alle wat te drinken , wat vond je van de organisatie en de wake up call zelf?

Deze was in één woord goed

Zouden we je in de toekomst nog een keer mogen vragen als we een Wake upp call organiseren?

Vragen mag altijd.

Ha die Michael (jongeren bij de bovenkamer) .. Vertel eens wat over jezelf , wie je bent , wat je doet leeftijd hobby's enz.

Ik ben 17 jaar oud. Ik ben geboren en getogen in Purmerend. Zit op de middelbare school, in de 5de van vwo. Ik zit nu in me 6de seizoen dat ik op handbal zit, bij VIDO en ik speel hierbij in de heren 2 en val af en toe in bij de heren 1. Mijn hobby's zijn sporten zoals: handbal, voetbal, basketbal, hockey en wielrennen. Verder kijk ik ook graag naar films en game ik graag. Mijn favoriete Nederlandse zanger is Marco Borsato (al van kleins af aan). Op school ben ik goed in LO, geschiedenis, wiskunde en slecht in Nederlands en Engels.

Wat vond je van de wake up call?

het klaarzetten was een beetje saai, maar dat hoort er nou eenmaal bij. En bij de fakkeltocht stond je ook maar een beetje bij me onderdeel en hield je de punten bij. De viering was erg leuk al had ik bij sommige groepjes meer van verwacht. En de afterparty was gezellig en leuk alleen jammer dat het snel weer voorbij was. Maar over het algemeen was het een geslaagde wake up call.

Had je van te voren een beeld bij de wake up call en had je verwacht dat de wake up call een succes zou kunnen worden in Purmerend?

Ik had een beetje een beeld bij wat wij moesten gaan doen bij de fakkeltocht maar verder had ik geen idee. Ik had geen idee of het een succes zou kunnen worden. Het had gekund dat er haast niemand kunnen kommen of honderden kunnen kommen.

Weet je nog verbeteringen voor een eventuele volgende keer?

Langere afterparty. Meer reclame maken dat de opkomst nog groter wordt.

Tot slot onze Predikant , Aty van Noort

Dag Aty, wat vond u van de Wake up call ?

De Wake Up Call heb ik ervaren als een fantastisch festival. Ik werd helemaal blij van zoveel jonge mensen bij elkaar, die samen het kerstfeest wilden vieren. En ik werd ook helemaal blij van zoveel ( oudere) vrijwilligers uit onze gemeenschap die zich zo hebben ingezet om dit tot een mooi feest te maken. Niks was hen te veel of te gek! Toen ik al die jongelui zag binnenkomen, bekroop me even het gevoel van : oeps….als we voor iedereen maar een leuke plek hebben in een workshop, iets wat zij zelf echt leuk vinden! Ik voelde wat opluchting toen ik zag dat de jongelui zich spontaan inschreven voor de workshops en dat iedereen een plekje vond. En het resultaat was echt mooi: de presentaties van de workshops was heel actief en betrokken. En zo maakten de jongelui zelf “de kerstviering”.
Ik vond het ook heerlijk om bij de afterparty lekker mee te doen met de jongelui en ‘even uit mijn dak te gaan’. Toen voelde ik me ook weer even jong, HAHA!
Er was eigenlijk maar één ding, wat ik niet zo goed vond. Bij de afterparty werden op de twee schermen naar mijn idee wat eenzijdige beelden vertoond : het waren vooral ‘heel mooie, sexy meisjes en jongens, die elkaar wat uitdaagden’. Dus beelden, die we overal zien….op de TV en in de reclame etc. Terwijl we in de kerk nou juist geloven dat liefde en vriendschap voor iedereen geldt – hetero en homo - en niet alleen is weggelegd voor mooie, sexy meisjes en jongens. Ik had dus liever iets minder eenzijdige beelden willen laten zien.
Maar dat is het enige….verder heb ik enorm genoten van al die jongelui en van de sfeer!

Had u van tevoren een beeld bij de wake up call? en had u het idee dat dit een succes zou kunnen worden in Purmerend?

Nee…ik had er niet zo’n goed beeld van. Jeugdouderling Teresa en collega Gerard hebben vooral de kar getrokken en ik was er zijdelings bij betrokken. Wel zag ik het enthousiasme van Teresa en Gerard…en hun doorzettingsvermogen! Want het was best een klus!
De weken voor 23 december was het natuurlijk spannend of er voldoende opgaven zouden komen. En ja: wat is ‘voldoende’? In de week voor kerst heb ik op het Jan van Egmond College lessen gegeven aan zo’n 10 klassen over “Feesten met betekenis” en daar mocht ik van Teresa en Gerard wat reclame maken voor de Wake Up Call en ook een aantal “vrijkaartjes” verloten. Ik vond het heel erg leuk dat er toch zo’n 10 jongeren van het Jan van Egmond College gekomen zijn!

Als u terug kijkt savonds om een uurtje of 11 als alles klaar is , Kunt u dan terug kijken op een geslaagd jongeren kerstfeest?

Als ik terugdenk aan die avond omstreeks 23.00 uur, dan zie ik vooral een aantal ‘tevreden, maar ook witte gezichten’ op mijn netvlies! En dan denk ik weer wat ik toen dacht: wat ben ik trots op deze vrijwilligers!

Iedereen was heel erg moe, maar de sfeer was fantastisch: alles was ook heel goed gegaan!
De band in de hal, de cocktails, de maaltijd, de catering in de keuken, de workshops, het opbouwen en weer afbreken van de inrichting in de zaal en wat al niet meer.
En ik weet zeker dat iedereen het gevoel had van een geslaagd feest en dat we zo samen een mooi visitekaartje van de kerk…maar vooral van onze God hebben afgegeven.

Zou u het leuk vinden om nog een keer een Wake up call te organiseren ( misschien wel met dezelfde organisatie)?

O ja hoor…maar dan zal het toch weer anders zijn. Het is verleidelijk om te denken: dit is dé vorm en zo gaan we het vaker doen. Maar de tijd gaat door en er komen telkens weer nieuwe ideeën en dromen. Wel denk ik dat deze Wake Up Call een goede basis is in onze gemeente om ‘iets groot’ te durven en niet van te voren al te denken: dat lukt toch niet!
Het lukt wel ! Dat hebben we met elkaar bewezen en daarop kunnen we voortbouwen.
Als er nu iemand komt met ‘een droom’ , dan kunnen we daarvoor misschien beter openstaan, want we hebben deze ervaring met elkaar!
Weet je nog dat president Obama een paar jaar geleden als slogan had ‘Yes, we can!’.
Nou, dat is volgens mij – afgezien van het mooie feest – ook de winst van de Wake Up Call: ons gezamenlijke gevoel van ‘Yes, we can!’.
Ik dank Teresa en Gerard en alle vrijwilligers voor hun inzet.
Zoals u leest zijn de reacties op de wake up call dus positief!.
Het was een super evenement om te organiseren en waar we met zijn alle zijn achtergekomen ? als je iets wilt bereiken , organiseren of mogelijk maken DAN KAN DAT !

Voor foto's kunt u terecht op onze Fotogallerij.

Tom Eulderink